คำศัพท์ภาษาจีนที่เกี่ยวกับ “ราชวงศ์”
朝代 / 王朝
Cháo dài /
Wáng cháo
ราชวงศ์ / ราชสำนัก
皇族
Huáng zú
ราชนิกุล (ผู้มีเชื้อสายของพระมหากษัตริย์, ตระกูลที่สืบเชื้อสายมาจากพระมหากษัตริย์)
皇帝
Huáng dì
ฮ่องเต้ หรือ พระจักรพรรดิ
皇后
Huáng hòu
พระราชินี
皇太后
Huáng tài hòu
พระพันปี/พระราชชนนี
国王
Guó wáng
พระมหากษัตริย์ พระราชา
王后
Wáng hòu
พระราชินี(พระราชา พระมหากษัตริย์)
贵妃
Guì fēi
เจ้าจอม/พระสนมเอก
王子
Wáng zǐ
พระราชโอรส
公主
Gōng zhǔ
พระราชธิดา เจ้าหญิง
王妃
Wáng fēi
พระชายา
驸马 / 帝婿
Fù mǎ / Dì xù
ราชบุตรเขย
皇冠
Huáng guàn
มงกุฎ
大臣
Dà chén
เสนาบดี
朝臣
Cháo chén
อำมาตย์
国师
Guó shī
ราชครู
嫔妃
Pín fēi
นางสนม
圣旨
Shèng zhǐ
พระบรมราชโองการ
忠臣
Zhōng chén
ตงฉิน(ขุนนางสุจริต)
奸臣
Jiān chén
กังฉิน(ขุนนางทุจริต)
昏君
Hūn jūn
ทรราช
宦官 / 太监
Huàn guān / Tài jiàn
ขันที
官员
Guān yuán
ขุนนาง
黎民 / 平民百姓
Lí mín/ Píng mín
bǎi xìng
ประชาชนทั่วไป
宫殿
Gōng diàn
พระตำหนัก
宫廷
Gōng tíng
พระราชวัง/พระราชสำนัก
皇位
Huáng wèi
พระราชบัลลังก์ของพระจักรพรรดิ์
王储
Wáng chú
รัชทายาท/ มกุฎราชกุมาร
王位
Wáng wèi
ราชบัลลังก์
加冕
Jiā miǎn
ราชาภิเษก
在位
Zài wèi
ครองราชย์
