คำศัพท์ภาษาจีนที่เกี่ยวกับ “ราชวงศ์”

朝代 / 王朝

Cháo dài / Wáng cháo 

ราชวงศ์ / ราชสำนัก

皇族 

Huáng zú 

ราชนิกุล (ผู้มีเชื้อสายของพระมหากษัตริย์, ตระกูลที่สืบเชื้อสายมาจากพระมหากษัตริย์)

皇帝

Huáng dì 

ฮ่องเต้ หรือ พระจักรพรรดิ

皇后 

Huáng hòu 

พระราชินี

皇太后 

Huáng tài hòu  

พระพันปี/พระราชชนนี

国王

Guó wáng 

พระมหากษัตริย์ พระราชา

王后 

Wáng hòu 

พระราชินี(พระราชา พระมหากษัตริย์)

贵妃 

Guì fēi

เจ้าจอม/พระสนมเอก

王子

Wáng zǐ 

พระราชโอรส

公主

Gōng zhǔ  

พระราชธิดา  เจ้าหญิง

王妃 

Wáng fēi  

พระชายา

驸马 / 帝婿

Fù mǎ / Dì xù  

ราชบุตรเขย

皇冠

Huáng guàn 

มงกุฎ

大臣 

Dà chén 

เสนาบดี

朝臣 

Cháo chén 

อำมาตย์

国师

Guó shī 

ราชครู

嫔妃 

Pín fēi 

นางสนม

圣旨

Shèng zhǐ 

พระบรมราชโองการ

忠臣 

Zhōng chén    

ตงฉิน(ขุนนางสุจริต)

奸臣 

Jiān chén    

กังฉิน(ขุนนางทุจริต)

昏君 

Hūn jūn 

ทรราช

宦官  / 太监 

Huàn guān  / Tài jiàn 

ขันที

官员 

Guān yuán

ขุนนาง

黎民 / 平民百姓

Lí mín/  Píng mín bǎi xìng 

ประชาชนทั่วไป

宫殿 

Gōng diàn 

พระตำหนัก

宫廷 

Gōng tíng  

พระราชวัง/พระราชสำนัก

皇位 

Huáng wèi 

พระราชบัลลังก์ของพระจักรพรรดิ์

王储

Wáng chú  

รัชทายาท/ มกุฎราชกุมาร

王位 

Wáng wèi 

ราชบัลลังก์

加冕

Jiā miǎn 

ราชาภิเษก

在位 

Zài wèi 

ครองราชย์