ประโยคภาษาจีนที่ใช้ในชีวิตประจำวัน
มันไกลเกินไปที่จะเดินจากที่นี่กลับบ้าน
It’s too far to walk home from here.
从这儿步行回家太远了。
Cóng zhèr bù xíng huí jiā tài yuǎn le.
กำแพงสูงเกินกว่าที่พวกเขาจะปีนข้ามไปได้
The wall is too high for them to climb over.
墙太高了，他们无法攀越过去。
Qiáng tài gāo le, tā men wú fǎ pān yuè guò qù.
เขาล้มเหลวในการโน้มน้าวใจฉัน
He failed to persuade me.
他没能说服我。
Tā méi néng shuō fú wǒ.
เขาเกลียดการสอบ
He hates exams!
他讨厌考试。
Tā tǎo yàn kǎo shì.
ความจริงที่ไม่อาจจะปฏิเสธได้
The facts cannot be
denied.
事实不容抵赖。
Shì shí bù róng dǐ lài.
*抵赖
Dǐ lài
แก้ตัวอย่างน้ำขุ่นๆ;
ปฏิเสธ (ความผิดหรือโทษของตน)อย่างน้ำขุ่นๆหรืออย่างข้างๆคูๆ ;
เบี้ยว ;
บิดพลิ้ว
เขาบ่ายเบี่ยงว่ามีธุระ และไม่มางานเลี้ยงในวันนี้
He made an excuse and did not come to the party this evening.
他推托有事，没有参加今天的晚会。
Tā tuī tuō yǒu shì, méi yǒu cān jiā jīn tiān de wǎn huì.
*推托
Tuī tuō
ปัดออก;
ปัดให้พ้นภาระ;
ปัดภาระหน้าที่ ;
บ่ายเบี่ยง
เธอบ่ายเบี่ยงว่าเจ็บคอ เลยไม่ยอมร้องเพลง
Pleading a sore throat, she refused to sing.
她推托嗓子疼，不肯唱。
Tā tuī tuō sang zi téng, bù kěn chàng.
นั่นเป็นคำบ่ายเบี่ยง
That was a white lie.
那是推托之词。
Nà shì tuī tuō zhī cí.
อย่าบุ่มบ่าม พวกเราปรึกษากันดีๆแล้วค่อยลงมือทำ
Don't be
impatient, Let's discuss it before doing it.
别急躁，大家商量好再动手。
Bié jí zào, dà jiā shāng liáng hǎo zài dòng shǒu.
*急躁
Jí zào
ใจร้อน;
บุ่มบ่าม ;
หุนหันพลันแล่น
ฉันบุ้ยปากให้เขาพูดก่อน
I pouted my lips at him, hinting that he should speak first.
我向他努了努嘴，让他先说。
Wǒ xiàng tā nǔ le nǔ zuǐ, ràng tā xiān shuō.
*努嘴
Nǔ zuǐ
บุ้ยปาก ;
ทำปากยื่นบอกใบ้ให้คนอื่นรู้
อย่าพยายามโยนภาระไปให้คนอื่น
Don't try to pass the
blame on others.
不要企图把责任推给别人。
Bú yào qǐ tú bǎ zé rèn tuī gěi bié rén.
*企图
Qǐ tú
มุ่ง;
คิด;
พยายาม (ใช้ในความหมายที่ไม่ดี)
