รูปภาพจาก pixabay.com
เสียงเดิมของคำว่า不เป็นเสียงวรรณยุกต์ที่
4 แต่คำว่า不มีความพิเศษตรงที่ เมื่อมีพยางค์ที่มีเสียงวรรณยุกต์ที่ 4ตามหลังคำว่า不 ก็ต้องเปลี่ยนเสียงเป็นวรรณยุกต์ที่
2 (เมื่อเสียง 4 เจอเสียง 4
เปลี่ยนเป็น เสียง 2
ตามด้วยเสียง 4) อย่างเช่น
不去 Bù qù → Bú qù ไม่ไป
不看 Bù kàn → Bú kàn
ไม่ดู
不对 Bù duì → Bú duì ไม่ถูก
不是 Bù shì → Bú shì ไม่ใช่
不谢 Bù xiè → Bú xiè ไม่เป็นไร ไม่ต้องขอบคุณ
แต่ถ้า不
นำหน้าเสียงวรรณยุกต์ที่ 1,2,3ก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องไปเปลี่ยนเสียงวรรณยุกต์ของ
不 ค่ะ อย่างเช่น
不吃 Bù chī ไม่กิน
不多 Bù duō ไม่มาก
不听 Bù tīng ไม่ฟัง
不来 Bù lái ไม่มา
不忙 Bù máng ไม่ยุ่ง
不好 Bù hǎo ไม่ดี
不巧 Bù qiǎo ไม่เหมาะ
💦💦💦💦💦💦💦💦💦💦