火车慢慢停下来了。
Huǒ chē màn man tíng xià lái le.
รถไฟค่อยๆชะลอหยุดลงแล้ว
这有纸，大家都把名字写下来。
Zhè yǒu zhǐ, dà jiā dōu bǎ míng zì xiě xià lái.
ตรงนี้มีกระดาษ ทุกคนเขียนชื่อเอาไว้ให้ครบนะ
他累极了，走不动了。
Tā lěi jí le, zǒu bù dòng le.
เขาเหนื่อยล้าเต็มที เดินไม่ไหวแล้ว
我们抬得动这张床。
Wǒ men tái de dòng zhè zhāng chuáng.
พวกเรายกเตียงนี้ไหว
我们两个人吃不下这么多东西。
Wǒ men liǎng gè rén chī bù xià zhè me duō dōng xi.
เราสองคนกินของมากขนาดนี้ไม่ไหวหรอก
我和他的友谊很深。
Wǒ hé tā de yǒu yì hěn shēn.
มิตรภาพของฉันกับเขาลึกซึ้งยิ่ง
我们下午复习，预习。
Wǒ men xià wǔ fù xí, yù xí.
ตอนบ่ายพวกเราทบทวนบทเรียนและเตรียมการเรียนล่วงหน้า
我实在又饿又困。
Wǒ shí zài yòu è yòu kùn.
ฉันทั้งหิวทั้งเพลียจริงๆ
Zhè ge rèn wù jīn tiān bù néng bù wán chéng.
งานนี้จะต้องเสร็จสิ้นในวันนี้
我们班没有一个人不及格。
Wǒ men bān méi yǒu yī gè rén bù jí gé.
ไม่มีคนในชั้นเรียนของเราสอบไม่ผ่าน
我们应该团结起来。
Wǒ men yīng gāi tuán jié qǐ lái.
พวกเราควรสามัคคีกันขึ้นมา
晒干的衣服都收起来了。
Shài gān de yī fu dōu shōu qǐ lái le.
เสื้อผ้าที่ตากแห้งเก็บเข้ามาหมดแล้ว
他走起来快得很。
Tā zǒu qǐ lái kuài dé hěn.
เวลาเขาเดินละก็เร็วชะมัดเลย
说起来容易，做起来难。
Shuō qǐ lái róng yì, zuò qǐ lái nán.
พูดน่ะมันง่าย เวลาทำมันยาก
这种东西用起来很方便。
Zhè zhǒng dōng xi yòng qǐ lái hěn fāng biàn.
ของแบบนี้เวลาใช้ขึ้นมาแล้วสะดวกมาก
